Lucebert was schilder en dichter. Hij werd gezien als de voorman van de Vijftigers, een progressieve groep dichters die na de Tweede Wereldoorlog begon te experimenteren met vorm en inhoud. Ze schreven energiek, associatief en zintuigelijk en lieten de regels voor de dichtkunst los. Net als de schilders van Cobra voelden de dichters de drang om een nieuwe weg in te slaan; niet alleen in de kunst maar ook in de maatschappij.