In het kader van de tentoonstelling Becoming Ovartaci presenteert het Cobra Museum kunstwerken van Priscilla Koopman (Enschede, 1996) en Mathisse Arendsen (Goes, 1948-2022), in samenwerking met Beeldend Gesproken. Deze Amsterdamse kunstuitleen vertegenwoordigt professionele kunstenaars die kampen met psychische gezondheidsproblemen.
Voor deze expositie zijn kunstenaars uitgekozen wiens werk resoneert met de kunst van Ovartaci. Arendsen’s levensloop heeft raakvlakken met dat van Ovartaci, terwijl Koopman in haar werk vergelijkbare thema’s behandelt. Beiden tonen hoe ze de wereld ervaren vanuit een neurodivers perspectief.
Het werk van deze kunstenaars laat zien hoe universeel het thema van transformatie is. Kunst kan een bevrijding zijn van mentale en lichamelijke beperkingen en biedt de mogelijkheid om wie je bent als mens opnieuw vorm te geven.
Priscilla Koopman (Enschede, 1996)
In de schilderijen en tekeningen van Priscilla Koopman toont ze haar unieke universum dat bevolkt wordt door etherische wezens. Elke creatie heeft een eigen persoonlijkheid en symboliek. Na haar autisme-diagnose richt ze zich op het opnieuw leren begrijpen van zichzelf en het navigeren door de wereld als neurodiverse kunstenaar.
‘’Ik heb mijn manier gevonden om vrouwelijkheid, mentale gezondheid en perceptie van de wereld op een kleurrijke speelse manier uit te drukken. Verbinding maken met de onschuld van de kindertijd en deze vermengen met een groteske realiteit en morbide elementen is essentieel in mijn werk. Zo laat ik de schoonheid van elke situatie zien.”
Koopman studeert in 2018 cum laude af aan de afdeling Fine Arts van het Centennial College in Toronto Canada. In 2014 wint ze de derde prijs in de Kunstbende wedstrijd en in 2019 neemt ze met een eervolle vermelding deel aan de Amsterdam International Art Fair.
Mathisse Arendsen (Goes, 1948-2022)
Mathisse Arendsen ontwikkelde al op jonge leeftijd een vrouwelijk alter ego. Het meisje Ana ‘is leefde haar hele leven samen met en in hem. Arendsen beleefde zijn vrouwelijke kant op het doek maar ook in het dagelijks leven ging hij vaak vrouwelijk gekleed. In de vele schilderijen die Arendsen in zijn leven maakt komt deze dualiteit terug.
“Wat betreft mijn meest recente stijl hanteer ik als dualist het volgende basisprincipe in mijn techniek en thema’s: het geheel is niet de optelsom der delen, maar het tegenover elkaar zetten van uitersten in vorm en kleurgebruik. Dat levert een spanningsveld op waarbinnen de kijker de sleutel tot het onderbewustzijn aangereikt krijgt.”
Het oeuvre van Arendsen kenmerkt zich door afwisselende stijlen waarin religie en esoterische krachten een belangrijke rol spelen. Zijn diverse opnames in psychiatrische klinieken zijn een centraal thema in zijn oeuvre, dat naast schilderijen ook gedichten, korte verhalen en psychologische romans omvat.
Een solotentoonstelling met het werk van Mathisse Arendsen is te zien bij
Beeldend Gesproken van 5 t/m 30 april: beeldendgesproken.nl